Ekonomik gerileme dönemlerinde, işletmeler kas hafızasına başvurur ve daha ilkin yaptıklarını yaparlar. Bu çoğu zaman bütçe kesintileri demektir ve en derin kesintiler çoğu zaman teknoloji yatırımını ve insanları hedef alır.
Sadece bu sefer işler şimdiden oldukca değişik hissettiriyor. İşletmeler, teknoloji kabiliyetlerini giderek daha çok, kaybetmeye isteksiz oldukları, zor kazanılmış stratejik bir yatırım olarak görüyorlar.
Yeni McKinsey & Company araştırması, dünya genelinde ankete katılan 1.100 firmanın yüzde 55’inin veri ve yazılım mühendisleri, veri mimarları, makine öğrenimi mühendisleri ve veri bilimcileri şeklinde mühim veri ve teknoloji rollerini işe almayı zor bulduğunu ortaya çıkardı. Oy çokluğu, daha cazip tazminat paketleri ve elastiki emek harcama modelleri sunmasına karşın, bunun daha da zorlaştığını söylemiş oldu.
Bu yüzden, CEO’lar için aslolan sual, teknoloji maliyetlerini iyi mi azaltacakları değil, en iyi teknoloji kabiliyetlerini iyi mi elde tutacakları ve heyecanlandıracakları olmalıdır. Yahut basitçe söylemek gerekirse: Onları iyi mi sevinçli edersiniz?
McKinsey’e konuşan teknoloji yatırımcısı Marc Andreessen, işletmelerin “şirketteki en parlak zeka teknoloji uzmanını bulup CEO yapması icap ettiğini” söylemiş oldu.
Bu, kod yazamayan CEO’ların işi olmayan kalmış olduğu anlamına gelmez – bir çok işletme lideri hiç bir vakit veri bilimcisi ya da yazılım mühendisi olmamıştır – sadece en iyi teknoloji uzmanlarından oluşan bu sınırı olan grubun reel savunucuları ve kolaylaştırıcıları olmayı öğrenmeleri icap eder.
2000’lerin başındaki kahve ve langırt masalarının ötesinde, sevinçli teknoloji kabiliyeti, CEO’ların kendilerine işlerinde etken bir rol verdiği ve onlara buyruk alan değil, yenilikçi muamelesi meydana getirdiği kültürlere yönelecek.
Ilk olarak ihtiyaçları toplamaya ve satıcıları yönetmeye odaklanan BT departmanlarının günleri sonlanmış oldu. Bunun yerine, çıktı odaklı bir kültürden, sonuçların başarının dili olduğu bir kültüre geçiyorlar. Netice odaklı bir kültürde işletmeler, yukarıdan aşağıya inşa etmeleri gerekenleri dikte etmek yerine, teknik kabiliyetlerini ölçülebilir, yüksek müessir neticelerle reel sorunları çözmeleri için kuvvetlendirir.
Dijital mamüller bir işletmeyi ileriye taşır ve sürdürülebilir ve kapsayıcı bir gelişme sağlar; projelerin durağan(durgun) bütçeleri ve vakit çizelgeleri vardır ve işler zorlaştığında hızla bertaraf edilirler. Bir proje yönetimi ortamında başarı göstermiş bir ürün oluşturamazsınız; Bürokrasinin yükünü taşıyan ve iş masasında yeri olmadığını hisseden teknik beceri, yakında çıkışa yönelecek.
Teknoloji kabiliyeti mutluluğu bir ürün kültürüne haiz olmakla başlayıp bitiyorsa, ya 2023’te daha çok CEO kendilerini bir netice kültürüne öncülük eden baş ürün yöneticileri olarak görse, tıpkı ürün yöneticilerinin kendilerini “mini- CEO’lar”? Bu, parlak (ve sevinçli!) mühendislerden ve tasarımcılardan oluşan ufak, işlevler arası ekipleri, işletme ya da onun için mühim olan – sadece bunlar tarafınca boğulmayan – ölçülebilir sonuçlara haiz düğümlü problemler üstünde çalışmak için net bir misyonla güçlendiren bir emek harcama modeli yaratacaktır. süreçler. Başka bir deyişle: Zanaatlarına odaklanmalarına izin verin.
Teknik kabiliyetinizi elde tutmak ve başarı göstermiş kılmak asla bu kadar mühim olmamıştı. Ve bir ürün kültürü bir tek teknoloji şirketleri için değildir; bununla beraber daha geleneksel şirketlerin rekabet etmek için teknoloji şirketleri şeklinde davranmaya başlamasıdır. Tedarik zincirinin yerinden çıkması, alan kişi talebinin canlanması, jeopolitik gerilimler ya da ödeme tahsilatı şeklinde bugün işletmelerin yüz yüze olduğu büyük sorunların nerede ise hepsi teknoloji odaklı yanıtlara haiz olacak. Ve teknoloji kabiliyeti doğru bir halde yapılandırıldığında, en iyi çözümler çoğu zaman yukarıdan aşağıya değil, aşağıdan yukarıya doğru gelir. İleriye giden yolu kabul eden fert çoğu zaman – son olarak teknolojiler ve gerçekte neyin olası olduğu hikayesinde data sahibi olan – bir mühendis olacaktır.
İşletmeler yalnızca kabiliyetleri elde tutmak değil, bununla beraber süratli davranmak, kıymet yaratmak ve karşıdan esen rüzgarların kakofonisi karşısında dayanıklı olmak temenni ediyorsa bu kültür tehlikeli sonuç öneme haizdir.
Teknik beceri, hedefe ulaşıp ulaşmadıklarını bilmek için net hedefler ve süratli geri bildirim döngüleri bekler. Buna tahsisat, 2023’ün en iyi işletmeleri, teknik beceri “mutluluğunu” başarının birincil ölçüsü haline getirecek.
Add Comment